Η νόσος του Kienböck είναι η διαταραχή της αρχιτεκτονικής του μηνοειδούς οστού του καρπού και οφείλεται σε διαταραχή της αιματικής μικροκυκλοφορίας στο συγκεκριμένο οστό (άσηπτη νέκρωση). Μπορεί να παρουσιάζεται ως ένα οστικό οίδημα του οστού έως και τον πλήρη κατακερματισμό αυτού.

Η νόσος αυτή συμβαίνει συχνότερα σε νέους άνδρες και μπορεί να οφείλεται σε :
    • Παλαιό τραύμα
    • Δραστηριότητες που προκαλούν κραδασμούς
    • Ανατομικές παραλλαγές όπως είναι η βραχεία ωλένη
    • Η αγγειακή ανατομία των τροφοφόρων αγγείων του μηνοειδούς. 

Συμπτώματα - Διάγνωση

Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνεται:
    • Πόνος και οίδημα στον καρπό 
    • Περιορισμός εύρους κίνησης του καρπού
    

Οι απεικονιστικές εξετάσεις που είναι απαραίτητες για την διάγνωση αλλά και την σταδιοποίηση της νόσου είναι:
    • Ακτινογραφίες 
    • Μαγνητική τομογραφία. Είναι μια απαραίτητη εξέταση κυρίως για τα αρχικά στάδια της νόσου.
    • Αξονική τομογραφία. Είναι χρήσιμη κυρίως για την εκτίμηση των δευτεροπαθών αρθριτικών εκφυλίσεων του καρπού

Ακτινογραφική ταξινόμηση

Η βαρύτητα και ο τρόπος αντιμετώπισης της πάθησης εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται . η σταδιοποίηση γίνεται με βάση την ακτινολογική εικόνα και είναι :
    • Στάδιο Ι: Φυσιολογική ακτινογραφία. Η διάγνωση γίνεται μόνο με μαγνητική τομογραφία
    • Στάδιο ΙΙ: Σκλήρυνση του μηνοειδούς χωρίς κατάρρευση.
    • Στάδιο IIIA Κατάρρευση και κατακερματισμός του μηνοειδούς
    •  Στάδιο IIIB: Κατάρρευση και κατακερματισμός του μηνοειδούς με  εγγύς μετανάστευση του κεφαλωτού. Παρατηρείται  κάμψη του σκαφοειδούς.
    •  Στάδιο IV : Επιπλέον των παραπάνω παρατηρούνται κερκιδοκαρπικές και μεσοκάρπιες αρθριτικές αλλαγές.

Θεραπεία

Στο αρχικό στάδιο της νόσου η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική με χρήση ειδικού νάρθηκα. Όταν τα συμπτώματα επιμένουν τότε είναι απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση . Εφαρμόζονται πολλές διαφορετικές επεμβάσεις που μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μπορούν να προσφέρουν στον ασθενή ένα ανώδυνο και λειτουργικό χέρι.
Ο Δρ. Ιωάννης Κορμπάκης ως εξειδικευμένος Μικροχειρουργός Άκρας χειρός επιλέγει και πραγματοποιεί τον κατάλληλο συνδυασμό επεμβάσεων για την αντιμετώπιση της πάθησης.
Οι πιο συχνές επεμβάσεις είναι: 
    • Αποκατάσταση της αγγείωσης του μηνοειδούς με χρήση αγγειούμενου μοσχεύματος. Η τεχνική αυτή συνίσταται στην λήψη οστικού μοσχεύματος μαζί με το τροφοφόρο αγγείο και τοποθέτηση αυτού στο σημείο της άσηπτης νέκρωσης
    • Βράχυνση της κερκίδας. Μέσω μίας οστεοτομίας στο οστό τη κερκίδας αντιμετωπίζεται η πρόσκρουσή της στο μηνοειδές σε ασθενείς με βραχεία ωλένη. Εφαρμόζεται ως το στάδιο ΙΙΙΑ της νόσου και συνήθως συνδυάζεται με την επαναγγείωση του μηνοειδούς με αγγειούμενο μόσχευμα
    • Οστεοτομία Wedge της κερκίδας. (έως το στάδιο ΙΙΙΑ)
    • Αφαίρεση εγγύς στίχου των οσταρίων του καρπού. Εφαρμόζεται στα στάδια ΙΙΙB & ΙV
    • Περιορισμένη ή ολική αρθρόδεση καρπού . Εφαρμόζεται στο τελευταίο στάδιο της νόσου. 
Μετεγχειρητικά ο ασθενής παίρνει εξιτήριο την ίδια μέρα ενώ το μετεγχειρητικό πρωτόκολλο διαφέρει ανάλογα με την επέμβαση που έχει πραγματοποιηθεί. Στις περισσότερες από τις παραπάνω επεμβάσεις απαιτείται η χρήση ειδικού νάρθηκα ακινητοποίησης του καρπού για έξι εβδομάδες.